Haha Piet, ik heb zo'n 1000 kilometer naar die Chrysler zitten kijken. Zijn vermomming als Mustang was heel slecht, maar ik vind hem verder helemaal goed! Je ziet dat-ie uit een tijd komt dat het niet op kon met de automodellen in Amerika, erg mooie auto. Ik ben helaas vergeten een foto van het geweldig mooie dashboard te maken, maar dat komt nog wel eens.Claire schreef:en het feit dat we als enige op het park mochten staan met onze redelijk uit de kluiten gewassen 4 deurs vermomde Mustang die verdacht veel leek op een 64 Chrysler
Voor zover nog boeiend heb ik een compleet verhaaltje van het weekeinde gemaakt:
Al de hele week zitten kijken op Franse weersites; moet je eigenlijk niet doen want daar wordt je alleen maar ongelukkig van. Toch hebben we zo vroeg in de morgen alleen een natte weg (en dus droge luchten) als we elkaar treffen op parkeerplaats Wouwse Tol. Snel door België heen en het eerste stuk Noord-Frankrijk om in Bapaume de Autoroute te verlaten. Via de oude Route Nationale 17 gaat het verder en dat rijdt natuurlijk veel aangenamer. Ook hier weer zie je zo af en toe Route 66 taferelen in de vorm van vergane muurreclames, oude bewegwijzering, verlaten tankstations en in verval geraakte “Les Routiers” restaurants en hotels. De zon is er goed bij en zo arriveren we rond 13.30 in Disneyland Parijs. Via de achteringang, om op de parkeerplaats van de US-cars clubs te komen en die achteringang mist wel de gebruikelijke Disney-glamour. Maar goed, we staan nu ook direct bij het uitgaangscentrum Disney Village. De Franse Route 66 Arizona club heeft hier een permanente autotentoonstelling ingericht, verzorgt line-dance demonstraties en heeft ’s avonds optredens van in ieder geval in Frankrijk bekende Rock ’n Roll artiesten georganiseerd.
Eerst inschrijven waarbij we een mooie ralley-plaat krijgen en dan een heleboel handen schudden, bijpraten, kennis maken, enzovoort. En dan start onder begeleiding van een grote groep Harley rijders een twee uur durende cruise. De omgeving van Disneyland Parijs in de villes nouvelles van Marne-la-Vallée is behoorlijk druk aan het worden en dus raken we de aansluiting even kwijt. Het sein om even flink te “planken” tot een Harley ons weer op komt pikken. Die Harley boys and girls doen het fantastisch, zetten kruispunten en rotondes af en houden in de gaten dat niemand achterblijft. Hoewel we niet ver Parijs zitten rijden we zeer landelijk en hebben alle bekijks in de dorpen. Tijdens een stop op een parkeerterrein ontstaat even chaos omdat gewone automobilisten uit willen waar wij in willen, maar ook dat komt weer goed.
Internationaal: Monaco, Zwitserland, Nederland en zelfs Denemarken…
Het zal de leeftijd zijn (ik spreek voor mezelf), maar we maken het deze avond niet al te laat in Disney Village….
Zondagmorgen en het heeft flink geregend; toch blijft de regen deze dag weg tot op de terugweg! Er start weer een cruise vanaf ons hotel en die gaat zonder Harleys en met Franse slag: het routeboek geeft andere dingen aan dan we doen en we zien drie keer dezelfde rotonde. Maar ook dat drukt de pret niet en uiteindelijk rijden we weer de mooiste meetinglocatie van Europa op: de Mainstreet van Hotel Cheyenne. Het is Frankrijk dus al snel na het middaguur komt het apéritif tevoorschijn waarna we gaan eten. En daarna de prijsuitreiking met als gezegd (onder andere) twee Nederlandse prijswinnaars, de Twister van Ronald en de K-code Fastback van Michel. En dan is het weer tijd voor de terugweg, via de snelweg dit keer. En, zoals ook al gezegd, deze loopt gesmeerd.
Tja, het heeft er natuurlijk mee te maken dat ik graag in Frankrijk kom (ben), maar dit is en blijft de leukste, meest bijzondere en vooral meest sfeervolle meeting van het jaar. Waarbij het Franse gastheer/vrouwschap nog een grotere rol speelt dan de locatie!
Ik heb niet zo veel foto's gemaakt, maar als je het leuk vindt: hier zijn er heel veel: http://forum.mustangpassion.fr/viewtopi ... =31&t=3733